سبک‌های تربیتی و پیشگیری از جرم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه قم، قم، ایران

چکیده

خانواده به‌عنوان نخستین و مهم­ترین نهاد اجتماعی، می­تواند با بهره­گیری از سبک­­های تربیتی رایج یا سبک تربیت دینی، تأثیر سلبی یا ایجابی بسزایی در ابعاد گونا­گون رشد فرزندان، تکوین شخصیت و رفتارهای آنان داشته باشد. بر این اساس، سبک­های تربیت فرزند را می­توان به دو دستة کلی تقسیم کرد، یکی سبک­های غیردینی که بر دیدگاه­­های انسانی پایه­ریزی شده و دیگری، سبک دینی که بر پایة آموزه­های دینی پایه­گذاری شده است. در این میان، آنچه اهمیت ویژه دارد، پیامد­های هر یک از سبک­های یادشده در پیش­گیری بهتر از بزه­کاریِ برآمده از چگونگی تربیت فرزندان است. از این­ رو نتیجة مقایسه نشان می­دهد سبک فرزندپروری مسئولانة دینی مبتنی بر آیات و روایات بهترین روش فرزندپروری است که می­تواند در پیشگیری از بزه­کاری فرزندان مؤثر باشد. در این راستا، سبک فرزندپروری مقتدرانه از سبک­های غیردینی، نزدیکی بیشتری به سبک تربیت مسئولانة دین‌محور دارد. اما دیگر سبک­های تربیت غیردینی آسان­گیرانه، مستبدانه و مسامحه­کارانه ناسالم ­شمرده می­شوند. زیرا نه‌تنها از ناهنجاری و بزه­کاری فرزندان پیشگیری نمی‌کنند، آسیب­زا و موّلد بزه­کاری نیز به شمار می­آیند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The training styles and the Prevention of Delinquency from crime

نویسنده [English]

  • Adel Sarikhani
Assistant professor University of Qom
چکیده [English]

Family as the first and most important social institution, can has negative or positive significant influence on diversity growing of children, development of their characters and behavior by using the common or religious style training. Accordingly, the parenting styles can be divided into two general categories: one secular styles that are based on human vision and other religious style that is based on religious teachings. But what is especially important, is the outcomes of each of these styles in better prevention of delinquency arising from the education of children.
Hence the result of this comparison, shows that the religious responsibility parenting style based on the Quranic verses anecdotes, is the best parenting method that can be effective in the prevention of children’s delinquency, who be trained with it. Meanwhile the authoritative parenting
style from the secular styles has more closeness to the religious responsibility parenting style, but the other secular parenting styles (permissive, authoritarian and negligent) are numbered as unhealthy styles. Because they not only prevent of the children’s anomaly and delinquency, but also are hurtful and producer law-breaking.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Training
  • style
  • Humane
  • religious
  • Prevention
  • crime

مراجع

. قرآن کریم
2. آمدی، عبدالواحد (1387). غررالحکم و دررالکلم آمدی. قم: مؤسسة انتشاراتی امام عصر (عج).
3. احدی، حسن، بنی‌جمالی، و شکوه‌السادات (1388). روان­شناسی رشد. تهران: جیحون.
4. امیری‌­نژاد، علی، قریشی­راد، فخرالسادات و جوان­مرد، غلام­حسین (1390). مقایسة سبک­های فرزندپروری و سلامت روان افراد اقدام‌کننده به خودکشی با والدین افراد عادی. فصل­نامة مشاوره و روان‌درمانی خانواده، سال 1، شمارة 3، صفحات 315-302.
5. هترینگتون، ای. میویس ­و پارک، راس ­دی (1373). روان­شناسی کودک از دیدگاه معاصر. جلد دوم، مشهد: معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی.
6. پدرام، احمد (1391). خانواده و تربیت فرزند. اصفهان: کیاراد بصائر شهید فهمیده.
7. حکیمی، محمدرضا، محمد و علی (1389). الحیاه. قم: انتشارات دلیل ما.
8. دانش، عصمت، تکریمی، زیبا و نفیسی، غلام­رضا (1386). نقش شیوه­های فرزندپروری والدین در میزان افسردگی فرزندان­شان. فصل­نامة روان­شناسی- روان­شناسی کاربردی، شمارة 2، صفحات 55-39.
9. دفتر همکاری حوزه و دانشگاه (1375). روان‌شناسی رشد. تهران: سمت.
10. سهرابی، فرامرز و حسنی، اعظم (1368). شیوة فرزندپروری والدین و رفتارهای ضداجتماعی دختران نوجوان. مجلة روان‌شناسی، دورة 11، شمارة 1، صفحات 88-75.
11. شریعتمداری، علی (1367). روان­شناسی تربیتی. تهران: امیر کبیر.
12. شریعتی، علی (بی‌تا). فلسفة تعلیم و تربیت. تهران: انتشارات آثار بعثت.
13. شکوهی یکتا، محسن، پرند، اکرم و فقیهی، علی­نقی (1385).مطالعة تطبیقی سبک­های فرزندپروری. دوفصل­نامة تربیت اسلامی، سال 2، شمارة 3، صفحات 141-115.
14. شیری، عباس (1386). نقد و بررسی لایحة پیش­گیری از وقوع جرم. فصل­نامة مطالعات و پیشگیری از جرم، نشریة پلیس پیش­گیری نیروی انتظامی، شمارة 2، صفحات 53-15.
15. طه، فریده (1390). بررسی کنگره­های پیشگیری از جرم و عدالت کیفری سازمان ملل، نوجوانان در معرض خطر بزه­کاری. تهران: میزان.
16. عطاران، محمد (1371). آرای مربیان بزرگ مسلمان دربارة تربیت کودک. تهران: انتشارات مدرسه.
17. فلسفی، محمدتقی (1386). الطفل بین‌الوراثه و التربیه. قم: بوستان.
18. قائمی ­امیری، علی (1379). حدود آزادی در تربیت. تهران: انتشارات انجمن اولیا و مربیان.
19. قائمی‌مقدم، محمدرضا (1382). روش­های آسیب‌زا در تربیت از منظر تربیت اسلامی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
20. قمی، عباس (1363). هدیه الاحباب فی ذکر المعروف بِلکُنی و الالقاب و الانساب. تهران: امیرکبیر.
21. کریمی­نیا، محمدعلی (1372). الگوهای تربیت اجتماعی. قم: پیام مهدی.
22. کلمن، جیمز. سی (1377) روان‌شناسی نابهنجار و زندگی نوین. تهران: دانشگاه الزهرا.
23. گسن، ریمون (1370). جرم­شناسی کاربردی. تهران: مترجم.
24. ماسن، هنری پاول، جروم، کیگان، هوستون، آلتا کارول، جین وی، جان و کانجر (1368). رشد و شخصیت کودک. تهران: نشر مرک.
25. متولی­زاده، نفیسه (1386). پیشگیری رشدمدار. مطالعات پیشگیری ازجرم، سال 2، شمارة 2، صفحات 143-123.
26. معین، محمد (1363). فرهنگ معین. تهران: امیر کبیر.
27. منادی، مرتضی (1384). تأثیرشیوه­های فرزندپروری والدین بر شخصیتِ اجتماعی و فرهنگی جوانان. فصل­نامة خانواده و پژوهش، سال 2، شمارة 2، صفحات 93-80.
28. منصور، محمود (1392). احساس­ کهتری. تهران: مؤسسة انتشارات دانشگاه تهران.
29. مهکام، رضا (1383). خانه­گریزی ­دختران (ریشه­ها و پیامدها). قم: مرکز پژوهش­های صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
30. هاک، پل (1381). موفقیت درتربیت فرزندان بارویکردعقلانی- عاطفی. تهران: انتشارات رشد.
31. هواسی، ناهی (1386). مقایسة شیوه‏های فرزندپروری در خانواده‏هایی که دارای نوجوان معتاد هستند با خانواده‏هایی­که دارای نوجوان عادی هستند. پایان‏نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهراء
32. بخاری جعفی، محمد (1401). الصحیح. بیروت: دارالفکر.
33. حائری، محمدمهدی (1385هـ ق). شجرة طوبى. نجف: منشورات المکتبه الحیدریه و مطبعتها.
34. حرانی، ابن شعبه (1404). تحف‌العقول عن آل الرسول. قم: مؤسسة نشر اسلامی جامعة مدرسین.
35. حرّ عاملى، محمد بن حسن (1414). وسائل‌الشیعه إلى تحصیل مسائل الشریعه. قم: مؤسسة آل‌البیت (ع) لإحیاء التراث.
36. طباطبائی، محمدحسین (1375). سنن‌النبی. تهران: انتشارات اسلامیه.
37. طبرسی، حسن بن افضل (1392هـ ق). مکارم‌الاخلاق. قم: منشورات الشریف الرضی.
38. عاقل، فاخر (1985). علم‌النفس التربوی. بیروت: دارالعلم للملایین.
39. فیض کاشانی، ملامحسن (1415). تفسیرالصافی. تحقیق حسین اعلمى، تهران: انتشارات الصدر.
40. کلینى، محمد بن یعقوب (1429). الکافی. قم: دارالحدیث للطباعه و النشر‌.
41. مازندرانى، محمدصالح (1421). شرح أصول الکافی. بیروت: دارإحیاء التراث العربی للطباعه و النشر و التوزیع.
42. متقی هندی، حسام‌الدین (1409). کنز العمال فی السنن الاقوال و الافعال. بیروت: مؤسسه‌الرساله.
43. مجلسى، محمدباقر (1403). بحار­ الأنوار. بیروت: دارإحیاء التراث العربی.
44. نورى، میرزاحسین (1408). مستدرک‌الوسائل. بیروت: مؤسسة آل­البیت (ع) لإحیاء التراث.
45. یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب (بی­تا). تاریخ یعقوبی. چاپ اول، بیروت: دار صادر.
46- Amelia, M.A. (2012). Parental substance use impairment, parenting and substance use disorder risk. Journal of Substance Abuse Treatment, 43, 114-124
47- Baumrind, D. (1991). Effective parenting during the early adolescent transition.In P.A. Cowan & E.M. Hetherington (Eds). Family Transitions, 2, 347-374.
48 -Fraleigh, M.Y. (1987). The relation of parenting style to adolescent school performance. Child Development, 58, 44-57.
49- Konoupka, G. (1976). Yang girl: A portraits of adolescent and behaver. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice
50-Maccoby, E.E. & Martin, J. (1983). Socialization in the context of the family: Parent-child interaction. In E. M. Hetherington (Ed.), Mussenmanual of child psychology, 4, 320-339.
51-Robinson, C. & Mandleco, B. (2005). Handbook of family measurement techniques; thousand oaks: sage. ),»The parenting style and dimensions Questionnaire (PSQD) «
52- Tomas, J.M. & Caroline, J.E. (2012). Fathers entering substance abuse treatment: An examination of substance abuse, trauma symptoms and parenting behaviors. Journal of Substance Abuse Treatment, 43, 335-345.
53 - Weiss, L.H.,Schwarz,(1996). The relationship between parenting types and older adolescents’ personality, academic achievement, adjustment, and substance use. Child Development, 67, 2101-2114.
 
حقوق جزا و سیاست جنایی(حقوق جزا و جرم شناسی سابق)
دوره 1، شماره 2
پاییز و زمستان
مهر 1395
صفحه 207-224

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار